O Wojciechu Młynarskim mówi się, że był dramaturgiem, scenarzystą, reżyserem teatralnym. Przede wszystkim jednak był wybitnym tekściarzem. Jako wnikliwy obserwator rzeczywistości stworzył nową formę piosenki, tzw. felieton śpiewany.
Urodził się 26 marca 1941r. w Warszawie, gdzie ukończył polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim. Lata studenckie były czasem pierwszych debiutów. Zaczął od kabaretu i teatru w klubie „Hybrydy”, gdzie występował. Tuż po ukończeniu studiów w 1963r. postanowił zadebiutować jako autor tekstów i kompozytor, by już rok później odebrać główną nagrodę na KFPP w Opolu za dwie piosenki. Później zwycięstwa w Opolu przychodziły cyklicznie.
Kunszt jego utworów został dostrzeżony szybko, a podjęta po studiach decyzja słuszna. Rozpoczął współpracę z popularnym wówczas kabaretem Dudek i z telewizyjną redakcją rozrywki. W tym okresie zaczęły powstawać pierwsze szlagiery, m.in. „W Polskę idziemy” oraz serie kompozycji miłosnych pisanych na potrzeby programu „Porady sercowe”. Kolejnym sukcesem było stworzenie tytułowych piosenek do seriali „Wojna domowa” czy „Stawka większa niż życie”. W latach ’70 zaczął pisać libretta operowe i musicalowe, a także tłumaczyć twórczość artystów zagranicznych. Okazje do pisania stale się namnażały. Nie dziwi zatem stwierdzenie samego artysty, w którym z przekorą nazywa sam siebie tekściarzem-rzemieślnikiem. Potwierdza to jego dorobek zebrany w książce „Moje ulubione drzewo czyli Młynarski obowiązkowo”.
Piosenki Młynarskiego wymagają zaangażowania słuchacza. Artysta wyraża w ten sposób własne obserwacje o świecie, stara się przekazać dostrzeżone przez siebie prawdy, ważne dla niego treści, co zmusza odbiorcę do głębokiej refleksji. Przybierające zazwyczaj poetycko-satyryczny charakter utwory sprawiły, że niektórzy określają je jako felieton śpiewany, czyli krótkie, trafne obserwacje wycelowane w rzeczywistość. W ten sposób, jak mówił sam autor, pragnie „mitygować, budzić zdrowy rozsądek wśród ludzi”.
Wojciech Młynarski zmarł 15 marca 2017 w wieku 75 lat.
Sprawdź: Najpiękniejsze utwory Wojciecha Młynarskiego
